Stereotypy o Turcji

Każdy kraj zmaga się z błędnymi stereotypami i Turcja nie jest tutaj wyjątkiem. Oto kilka powszechnych stereotypów, jakich obywatele Turcji mają serdecznie dosyć.

Turcja jest bardzo konserwatywna

To prawda, że ​​Turcja jest w większości krajem muzułmańskim z wieloma konserwatywnymi ludźmi. Jednak jest tutaj też bardzo wiele liberalnych osób. Na przykład w Stambule niektóre dzielnice, takie jak Fatih, są bardzo konserwatywne, podczas gdy inne, jak Galata czy Arnavutköy, są pełne modnych barów, restauracji i galerii sztuki.

Turcy jedzą tylko kebaby

Jest to jeden z najbardziej obraźliwych stereotypów dla wielu Turków, głównie ze względu na ich miłość do kuchni tureckiej i mnogości potraw. Turcja ma wiele różnych regionów i każdy z nich ma własną różnorodność składników. W związku z tym bogactwo kuchni tureckiej jest niezaprzeczalne, a skupianie się wyłącznie na kebabach jest ograniczonym myśleniem. Zgadza się; prawdziwy kebab turecki jest doskonały; ale tak samo są meze, świeże ryby, dania warzywne, desery, słodkie i słone wypieki, zupy i pieczenie.

Turcy jeżdżą na wielbłądach

Jest to tak absurdalne, jak powiedzenie, że Australijczycy jeżdżą na kangurach. Tak naprawdę to przyjezdni jeżdżą na wielbłądach w ramach atrakcji turystycznej. Jednak dla Turków wielbłądy nie są popularną formą transportu. W tym kraju nie ma ogromnych pustyń. Jedyne ciekawe wydarzenie skupiające się na wielbłądach, to zapasy na wielbłądach, które odbywają się co roku – od listopada do marca.

Zobacz też popularne stereotypy o Rosjanach.

Kino tureckie to tanie kopie filmów z Hollywood

No cóż, ten stereotyp jest częściowo prawdziwy, ponieważ był okres, kiedy Turcja produkowała bardzo tanie podróbki hollywoodzkich filmów. Ta szczególna era tureckiego kina nazywała się Yeşilçam. Powodem było to, że reżyserzy nie mieli środków finansowych i musieli tworzyć niskobudżetowe przeróbki hollywoodzkich filmów, aby zarobić na życie. Rezultatem są prawdziwie legendarne tureckie wersje wielu filmów, od Gwiezdnych wojen po ET i wiele innych, które stały się kultowymi klasykami.

Jednak stwierdzenie, że tureccy reżyserzy od tamtego czasu niczego nie osiągnęli, jest dość obraźliwe, ponieważ turecki przemysł filmowy znacznie się rozwinął od czasów Yesilçam. Mówimy o reżyserach takich jak Nuri Bilge Ceylan, Fatih Akın, Deniz Gamze Ergüven czy Ferzan Özpetek. Ich filmy zdobyły międzynarodowe nagrody i umieściły kino tureckie na mapie świata.